[size=24]Naar Engeland en weer terug?![/size]
<?:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />[size=15] [/size]
[size=15]Het is een jaarlijkse traditie aan het worden. Het begon op een wintersport vakantie waar ik via vrienden Hans van der Zee leerde kennen. Ik vertelde dat ik van plan was om met de Knopedoos naar Engeland te zeilen en Hans bood zich spontaan als bemanningslid. Na de eerste reis was hij zo enthousiast dat hij een ander jacht aanschafte, de Ventus, die we samen van Hees naar Numansdorp hebben gevaren. Maar dat is een ander verhaal in de categorie sterke zeemansverhalen. Dit verhaal gaat vooral over de terugreis vanuit Engeland naar Nederland.[/size]
[size=15] [/size]
[size=15]Op zaterdag 30 april 2005 om 11:00 uur MET vertrokken de Knopedoos en de Ventus vanuit Stellendam richting Engeland. De Knopedoos is een Dufour 31, de Ventus een Defender 32. Aan boord van de Ventus schipper Hans van der Zee, co schipper Ger Voets en bemanningslid Jen-Paul Engels. Ik voer als schipper op de Knopedoos met Ton van ?t Hoederdaal van de Su-Es als co schipper en als bemanningsleden Elwin Berlijn, een collega en Leo Knoop, mijn broer.[/size]
[size=15] [/size]
[size=15]Na een rustige oversteek, met perioden van windstilte kwamen we op zondagmiddag 1 mei om 14:00 uur GMT aan in Queenborough. Voordeel als je zo vroeg in het seizoen zeilt is, dat je in Queenborough nog aan het ponton kan afmeren en je niet verplicht aan de moorings moet. Queenborough was me door Rinus Priester van de Skonhet aangeraden. Is een prima plaats om het gunstige tij naar London af te wachten.[/size]
[size=15] [/size]
[size=15]Uiteraard moet je iets doen met de tussentijd en wij zijn naar de lokale jachtclub gegaan. Daar kwamen we de hulpvaardige Allen, de echtgenoot van de uitbaatster tegen. Die heeft ons eerst een lift gegeven naar het dichtstbijzijnde winkelcentrum en heeft ons later op de avond meegenomen op kroegentocht, waar een aantal van ons een deel van kwijt is! Een aanrader dus Queenborough. Wist je trouwens dat Queenborough de enige plaats in Engeland is, die korte tijd door Hollanders bezet is geweest? Dat was ten tijde van de Ruyter, vernamen wij uit de mond van Allen.[/size]
[size=15] [/size]
[size=15]Afijn wij op maandag 2 mei om 13:00 uur GMT de Thames op naar London. Die was tot de Thames Barrier bezeild, een unieke ervaring! De Thames Barrier is een soort van stormvloedkering vlak voor London. London vanaf de rivier gezien is trouwens ook een belevenis. Als je langs Greenwich vaart, voel je de zeil historie gewoon, die je ook nog eens ondergaat als je langs de gerestaureerde docks van London vaart. Klapper op de vuurpijl is natuurlijk als je aankomt bij de Tower Bridge, voor ons het eindpunt. Wij arriveerden daar om 20:30 uur GMT, wat betekent, dat de havenmeester van St. Katherine?s Docks al naar huis is. Gelukkig kun je daar aan Moorings vastmaken. Dus hebben de Knopedoos en de Ventus de nacht aan de Mooring doorgebracht, pal naast de mess van de Navy Reserve. Met wat restanten hebben Ger en Leo een maaltijd bereid en met zicht op de Tower Bridge is het eten opgepeuzeld. Daarna nog wat [/size]
J biertjes gedronken en toen de kooi opgezocht.
[size=15] [/size]
[size=15]Dinsdag 3 mei om 09?30 uur GMT zijn we geschut en afgemeerd in de docks, met de beroemde Inn waar volgnes de mythe Charles Dickens veel van zijn ?tales? aan het papier heeft toevertrouwd. Overigens, de Inn is honderd jaar na hewt overlijden van Charles gebouwd, is mij verteld! Afijn, na een dagje wandelen door London en een heerlijke maaltijd in China Town hebben we aan boord een afzakkertje genomen en zijn we de kooi in gekropen. [/size]
[size=15] [/size]
[size=15]Woensdag 4 mei 09:30 uur GMT werden we naar buiten geschut en voeren we de Thames af, ook weer bezeild. Niet noodzakelijk, maar wel een leuke en gezellige tussenstop in Queenborough. In de lokale pub stal Hans de show met zijn gitaarspel. Locals en yachties, Iedereen wilde meezingen, maar kende de tekst maar half. Dus hebben we afgesproken dat we dit jaar terugkomen en dat zij dan de teksten van de meezingers bij de hand hebben. Wie weet, een nieuwe idols![/size]
[size=15] [/size]
[size=15]Donderdag 5 mei 14:00 uur GMT vertrokken we met een NW 4 bft uit Queenborough. De weersverwachting was NW 6 bft. Dus dat was te overzien. In de middag om 16:00 uur zakte de wind volledig in en daarop hebben we de motor gestart. De hele avond en nacht bleef het rustig. Eerst liepen Leo en ik de wacht. Later in de avond namen Ton en Elwin de wacht over. In de loop van de nacht was het contact met de Ventus verbroken. In de loop van de nacht wisselde de samenstelling van de wacht en hielden Leo en Elwin de wacht. Ter hoogte van de Shipping Lane ben ik weer aan dek gekomen, omdat er een paar grote jongens dichtbij kwamen, maar dat gaf geen problemen. [/size]
[size=15] [/size]
[size=15]Om 09:00 uur GMT stak de wind weer op. We besloten de zeilen weer te zetten. De wind bleef in kracht toenemen. Zozeer zelfs dat we in het grootzeil het eerste rif en later het tweede rif staken. De rolgenua werd weggedraaid tot het formaat van een zakdoek. Aan boord van de Ventus hebben ze een windmeter en is tot 42 knopen wind gemeten. Volgens mij stond er op een gegeven ogenblik zeker winkracht zeven, mogelijk acht. E?n man ziek in de kooi en een tweede man ziek in een hoek in de kuip. De man in de kuip was zo apathisch dat die op een gegeven moment door Leo bij kop en kont is gepakt en in een kooi gelegd. Dat bleek hard nodig, Elwin was kil tot op het bot. Al met al vermindert zo?n combinatie van storm, lager wal en zeeziekte, je mogelijkheden enorm. Daar ben je je in eerste instantie niet zo van bewust, maar dat is wel degelijk zo. [/size]
[size=15] [/size]
[size=15]Om 12:30 uur GMT waren we ter hoogte van de uiterton van het Slijkgat. Nu werd het tijd om een besluit te nemen. Kiezen we voor ons gevoel en gaan we zo snel mogelijk naar binnen door het Slijkgat of gaan we voor veiligheid en zeilen we door naar Hoek van Holland. Daar wil je natuurlijk ook de informatie van Ouddorp in betrekken. Maar het weerbericht bleef uit, omdat Ouddorp betrokken was bij een reddingsoperatie, die uiteraard voorgaat. Na een oproep aan Ouddorp werd het weerbericht verstrekt. Je kunt je toch niet voorstellen dat die post mogelijk wordt opgeheven, die vrouw en mannen doen uitstekend werk. [/size]
[size=15] [/size]
[size=15]Een deel van de bemanning ziek, je bent moe en verkleumd, je wil naar binnen. In stilte hoop je dat het weerbericht meevalt. Dat de wind op korte termijn zal afnemen en van richting verandert. Dat je niet de omweg via Hoek van Holland, Waterweg, Oude Maas en Spui moet maken. Dan is het een domper als Ouddorp je op de feiten wijst. Het blijft NW 7. [/size]
[size=15] [/size]
[size=15]Zoals bekend uit de artikelen van de Zeilen en de waarschuwing in de Reed?s is het Slijkgat een hel als de wind uit het NW doorstaat. Dan ontstaan er huizenhoge golven en grondzee?n. Daarbij komt dat de vaargeul op sommige punten erg smal is en je dus zo aan de grond wordt gezet, met alle gevolgen van dien. Daarnaast had ik het verhaal van Dick Harms, die vertelde van zijn ervaring met een grondzee in het Slijkgat, goed in mijn oren geknoopt[/size]
[size=15] [/size]
[size=15]Inmiddels was de Ventus weer in zicht en hadden we radio contact. Ik heb de situatie aan hen voorgelegd met het advies om door te varen naar Hoek van Holland. Na overleg aan boord van de Ventus gaf Hans te kennen dat hij het advies volgde. Toen is de koers verlegd naar Hoek van Holland. Om ongeveer 15:00 uur GMT kwamen we aan bij de monding van de Waterweg. Daar hebben we ons bij Maasmond aangemeld en zijn we afgevallen en met ruime wind naar binnen gevaren. Nog even door de heksenketel voor de monding heen, waarna we op het rustige water van de Waterweg kwamen. Wat een opluchting. De zeezieken kwamen weer bovendeks en genoten ook zichtbaar van dit rustige stukje. Voor de Botlekbrug hebben we de Ventus opgewacht. Daarna zijn we gezamenlijk door gezeild naar Oud-Beijerland. [/size]
[size=15] [/size]
[size=15]Daar hebben we in het begin van de avond een tussenstop gemaakt, om te tanken. Eerst een biertje om de goede afloop te bezegelen, toen diesel. Ger had andere verplichtingen, dus de Ventus voer via het Spui door naar Numansdorp. Ton, Elwin, Leo en ik hebben nog een frietje verorberd. Daar knap je van op. [/size]
[size=15] [/size]
[size=15]Vervolgens zijn we doorgevaren naar Hellevoetsluis. ?s Avonds koelde het sterk af en met wind tegen werd het nog erg koud, nog even afzien. Maar om 22:00 uur MET hebben we afgemeerd aan de passantensteiger in de voorhaven. Daar werden we door Dien, de vrouw van Ton opgewacht. Elwin en Leo gingen door naar huis. Nadat Ton en ik gedoucht en opgefrist hadden, hebben we met Dien nog een afzakkertje gedronken aan boord van de SU-Es, waar het kacheltje snorde en het behaaglijk warm was. Dat was een mooie afsluiting van een avontuurlijke reis. [/size]
[size=15] [/size]
[size=15]Weet je, dit jaar gaan we weer, dit willen we voor geen goud missen. Ook Ger heeft nu een jacht aangeschaft en vaart op eigen kiel mee.[/size]
of zie
2006-04-15_145601_Naar_Engeland_en_weer_terug.zip
Riesmo38822,6428356481
[2006-04-15_145601_Naar_Engeland_en_weer_terug.zip|attachment](upload://drrznFCt9ExAWPTL7srGHqCbi3l.zip) (6.43 KB)