Ik zag vorig jaar bij een zeilvriend zogenaamde baggy wrinkles of schurftplattingen in zijn verstaging en op de preekstoel. Het scheelde veel aan slijtage van de zeilen. Het leek me leuk om die baggy wrinkles eens te maken en ik had een paar oude landvasten over. Je hebt een dun lijntje nodig (3 a 4 meter) dat je dubbel neemt en er een lus in legt via een knoop. Ik heb de landvast in stukken van 12 cm gesneden. Als je de stukjes touw in een puts (zee)water met een scheut supercleaner nat maakt werkt het een stuk gemakkelijker. Je haalt de strengen uit elkaar (3x) en schuift de losse stukjes ze steeds stevig over de lus (zie foto’s). Een lengte van circa 1 a 1,5 meter is genoeg om er een mooie “kwast” van te maken. Als het geheel gereed is, was het dan nog even goed in een emmer met sop.Daarna kun je de lussen nog eens een flink stuk opschuiven.
Ik heb ze rondom de preekstoel gewonden en stevig vastgeknoopt. Het staat leuk en of het erg nuttig is … dat moet nog blijken. Mijn vrouw noemt ze nu steevast de “schappekoppen”. Ach ja … je knoeit wat af in je vakantie.
Tot slot nog een foto van een oud zeilschip met baggy wrinkles in de verstagingen.